Doorgaan naar hoofdcontent

Vreemde plekken


Bovenstaande stond vanmorgen op de achterkant van ons theezakje. Daar gingen wij onder het ontbijt samen eens over mijmeren, want we hebben op dat gebied wel het een en ander meegemaakt. Ik ga hier over drie plekken wat uitwijden, maar ik zou er zo nog een paar kunnen noemen. Met stip op nummer één staat wel de meest bijzondere, dit zullen weinig mensen in hun leven gedaan hebben. Twee nachten in je daktent bovenop de auto slapen in een smerige garage in Marokko. Ik ga het hele verhaal niet vertellen, lees er hier en hier maar over.



Ook een vreemde is de overnachting die we maakten hoog in de bergen van Guatemala toen we daar in 2008 de Maya route deden. De hele dag gestegen over een modderig steil pad kwamen we tegen de avond aan in een indianendorp waar we zouden slapen in het dorpshuis. Laat ik er wel bij zeggen dat dit er het beste uitzag van alle huizen die daar stonden. Er waren een paar armoedige bedden, wat hangmatten en een paar houten vlonders waar Mart en ik op sliepen. Ja, ik heb echt nog geslapen maar ik was dan ook behoorlijk aan mijn eindje. De elektriciteit was zo schrikbarend slecht dat we die niet durfden te gebruiken dus ging je in het donker naar de ruimte die als toilet moest dienen. Buiten was er een kraan met koud water, ik heb 's morgens alleen mijn tanden gepoetst en een nat lapje over mijn gezicht gehaald. Het was trouwens een prachtige reis.



De laatste van de drie is misschien eerder bijzonder dan vreemd. Ik kan het hier zonder mijn fotoalbums niet nakijken maar het zal 1990 geweest zijn dat wij de Tour de Queyras liepen, een zevendaagse wandeltocht in de Alpen op de grens van Frankrijk en Italië. Pittig maar goed te doen, ik had nog geen reuma, dat kreeg ik twee jaar later. We begonnen onze tocht in korte broek met prachtig weer en we eindigden met sneeuw en ijs. Tussendoor een middag zware mist en daarna een dag regen. In die dichte mist stegen wij naar de hoogste pas van die week, Col Agnel, 2744m. Daar moesten we Refuge Agnel vinden, een op dat moment, het was eind september, onbemande berghut. Door de zware mist konden we geen tekens meer zien en hebben we op de gok toch het goede pad genomen wat ons bij de hut bracht. Er was water, gas om op te koken en matrassen en dekens genoeg want we waren de enige. Dat maakten het zo bijzonder, met zijn tweeën, op die hoogte in een berghut. De volgende dag daalden we af in het schitterende landschap op de onderste foto. Dit was een van onze mooiste vakanties!



Reacties

Bertiebo zei…
Wow wat gaaf zeg. Alle drie, maar die Maya route. Daar ben ik wel een beetje jaloers op!
Marthy zei…
Veel van die prachtige cultuur van de Maya's gezien in die vakantie, Bertie. Echt heel mooi. En op deze wandeltocht na hebben we in best redelijke hotels gezeten hoor.
Jeanne zei…
Wat zo'n etiketje al niet teweeg kan brengen. Mooie verhalen!!
Onliemie zei…
Prachtige reizen met wel heel speciale slaapplekjes... Ik sliep ooit in een Duits treinstation op de grond. Ik dacht dat dat al speciaal was vanwege het hoge hippiegehalte... niet dus! :-)
Marthy zei…
Ja, het kwam zo maar opborrelen tussen het kopje thee en knäckertje met jam, Jeanne.
Marthy zei…
Nou ja, dat is toch ook wel speciaal, zo tussen die hippies. En, was jij toen ook een hippie?
Wietske zei…
Heerlijk om te lezen en te mijmeren...
Voor ins geldt ook dat de hangmat in Suriname onder de klamboe met vogelspin op de muur het meest memorabel is. Maar ik heb ook ooit met Jacek en Thijs 1 nachtje in een 1,5 persoons tentje in de regen op een massa camping geslapen... Ook memorabel en niet voor niets 1 nachtje��
Marthy zei…
Ook al was die nacht in dat kleine tentje in de regen niet je favoriete nacht, het blijft toch iets om nooit te vergeten.
Sjoerd zei…
De meest vreemde nacht heb ik beleefd op een riviertje in Luxemburg, ik was met het luchtbed uit de tent gedreven en het riviertje in gedreven. Toen ik buiten de tent kwam werd ik nat en wakker... Je kunt je wel voorstellen dat er toen enige paniek optrad.
Vlimbouter zei…
Wat een mooie verhalen! Marokko is een superverhaal.
Mijn vakantieslaapplaatsen zijn meestal vrij voorspelbaar: hotel, appartement of gîte. Mijn gekste slaapplaats ooit? In een scouts-tent in een weide waar 's morgens een bende jonge stiertjes bleken rond te dartelen.
Marthy zei…
Haha, gelukkig dat het geen woeste oudere stier was.
Marthy zei…
Deze vind ik heel apart, Sjoerd, Da's een topper!
Vera zei…
Ja dat herken ik, de vreemde slaapplekken en situaties en de arboretum aspecten, om het maar zo te noen. Hier bij mij hangt sinds deze zomerken ook zo'n hangmat. Meegenomen uit Mexico en gemaakt door de Maya's. Zij sliepen/slapen daar nog in. Deze vond ik terug, ongebruikt, in de container van Upali. Uitgewassen en prima te gebruiken tijdens warme dagen. Ik vroeg mij destijds af, bij het aanschouwen van een heerlijke tweeling die daarin lag te slapen, hoe men deze in zo'n mat kan verwekken 😉,? Maar dat ben ik dan weer en zie dar dan ook beeld en situaties bij;-)))
Vera zei…
Arbo! Moet het zijn (heb je met stomme Tekstvoorspellingbetweter )
Inge zei…
Wat zo'n theezakje al niet te weeg kan brengen. Mooie blog met aparte slaapplekken Marthy
Ageeth Mooij zei…
Geweldig om te lezen! Ik ben geen wereldreiziger, dat heeft te maken met autisme. Maar van de verhalen geniet ik.
Marthy zei…
Ik wens je een fijne zomer toe, kan je lekker van je hangmat genieten.
Marthy zei…
Haha, misschien komt er nog weleens een theezakje langs, Inge. Intrigerende teksten op die dingen....
Marthy zei…
Terwijl ik het schreef genoot ik ook weer, Ageeth. Het zijn toch situaties geweest die altijd zullen blijven hangen.
Die Maya-route...wat een voltreffer!
Ik heb eens met een ex 's avonds laat ergens ons tentje neergezet. Door de mist konden we niet goed zien waar. Bleek dat het grasveld voor het gemeentehuis te zijn, haha.
Lieve groet
Marthy zei…
Dan had je de volgende zeker wel bekijks?